În ultima vreme, aproape că nu a fost dimineaţă în care să nu mă inspire o imagine cu o cafenea din
Paris. Recunosc, foarte reconfortantă a fost această inspiraţie. Totul a pornit de la o discuţie avută sâmbăta trecută în timp ce ne plimbam prin oraş. Concluzia la care am ajuns este că până în prezent românii nu au aşa numita „cultură” a cafenelelor şi a teraselor (deşi a teraselor o mai dregem cumva pe timp de vară), însă cea a cafenelelor deși în plină expansiune este departe, foarte departe de mentalitatea noastră.